Хаалга тас савж
Харцыг минь салхи ороолгож
Бүтэлгүйхэн залуу насыг минь
Бүтэн болгож байсан тэр хүн алга
Урд шөнийн жаргал зүүд болон замхраад
Уучлал гуйж үзээгүй сэтгэл ганцаардалд хөвөөд
Өнчирсөн зүрх минь яг л намрын навч шиг өнгөөн алдаад
Өчнөөн удаан хүлээсэн учрал өнгөрсөн цагт гээгдэж үлджээ
Цаг хугацаа надаас уйдаж ядахдаа
Цагаан алчуураар тэргүүнийг минь бүтээж
Зовлонд бууж өгөөгүй зөрүүд аашийг минь номхотгохын тулд
Зөвхөн дурсамжийг минь тэврүүлээд үлдээжээ
0 Сэтгэгдэлтэй: